เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ม.4

สู้ เพื่อ แม่

          ตั้งแต่ฉันจำความได้ คนที่คอยดูแลเอาใจใส่ก็คือ พ่อและแม่ ท่านทั้งสองเป็นคนส่งฉันเรียน ทั้งในโรงเรียน และ เรียนเพิ่มเติมข้างนอก แต่คนที่คอยอยู่กับฉันมาตลอด ตั้งแต่ยังไม่ลืมตามาดูโลก จนถึงทุกวันนี้ ไม่ใช่คนไกลที่ไหน เขา คือ “ แม่ “ ท่านเป็นคนที่เข้มแข็ง อดทน ต่อสู้ทุกอย่าง ไม่ย่อท้อในสายตาฉัน  ท่านทำงานเหนื่อยแค่ไหน  ท่านไม่เคยบ่นสักคำ  ทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านทำให้ล้วนเป็นสิ่งที่ดีๆ  แม้บางครั้งฉันอาจจะมองข้ามมันไปก็ตาม  หลายๆครั้งที่ฉันไม่เชื่อฟังท่าน  ทำตัวไม่ดีใส่ท่าน   เอาแต่ใจตัวเอง  ไม่ฟังเหตุผลของท่าน  จนบางครั้ง ฉันกลับมาย้อนคิดในสิ่งที่ฉันได้ทำไม่ดีต่อท่าน  แต่ท่านไม่เคยโกรธ  ไม่เคยทิ้งฉันไปไหน  สิ่งที่ท่านทำให้ฉันมันมากมายมหาศาลจนนับค่าไม่ได้  ในทางกลับกัน  ฉันเคยทำอะไรให้ท่านภูมิใจบ้าง?  เคยทำอะไรให้ท่านสบายใจบ้าง?  ในตอนนี้แม่ยังอยู่ให้ฉันตอบแทนบุญคุณ  แต่ต่อไปข้างหน้าอะไรก็ไม่แน่นอน เราจะจากกันไปตอนไหนไม่มีใครรู้  ฉันอยากตอบแทนบุญคุณของท่านให้ได้มากที่สุด  ฉันจะตั้งใจเรียน ไม่นอกลู่นอกทาง  เชื่อฟังท่านให้มากๆ  และจะรีบเรียนจบไวไว  ฉันอยากให้ท่านภูมิใจในตัวฉัน  อยากให้ท่านหมดห่วง อยากให้ท่านรู้ว่า ลูกคนนี้ดูแลตัวเองได้แล้ว และจะดูแลท่านตลอดไป  มีประโยคหนึ่งที่ท่านมักจะพูดเสมอ  เวลาที่ฉันท้อต่ออะไรหลายๆอย่าง  “ อย่าพึ่งท้อนะลูก  เส้นทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล  ที่ลูกทำอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อตัวลูกเอง  โตขึ้นไปจะได้มีงานดีๆทำ  ดูแลตัวเองได้  แค่นั้นก็พอสำหรับแม่แล้ว  ลูกไม่ต้องส่งเงินมาเลี้ยงแม่  ขอแค่ลูกเลี้ยงตัวเองได้  แม่ก็สบายใจแล้ว  สู้ๆนะคนดีของแม่ “